Technologia FDM, czyli osadzanie topionego materiału, to metoda przyrostowa, polegająca na uplastycznianiu polimerów przy użyciu wysokiej temperatury i osadzaniu ich warstwowo w sposób odwzorowujący pożądany model.

 

Mnogość materiałów dostępnych w tej technologii pozwala nie tylko otrzymać wytrzymałe wydruki ale również elastyczne, czy np. imitujące gumę i drewno.

DLP to technologia utwardzania żywic światłem rzutnika. W metodzie tej użyta grubość warstwy może być wielokrotnie mniejsza niż w metodzie FDM co w raz z wysoką dokładnością rzutnika pozwala na uzyskanie wysokiej jakości powierzchni oraz znakomitego odwzorowania szczegółów.

 

Ważną zaletą tej technologii jest możliwość druku z żywic używanych jako substytut wosku w metodzie odlewania na wosk tracony.

SLS (selective laser sintering) to metoda druku przyrostowego, polegająca na spiekaniu wiązką lasera sproszkowanego plastiku. Model tworzony jest warstwowo, gdzie przed stopieniem kolejnej warstwy, proszek jest rozprowadzany przez zabierak.

 

Metoda ta pozwala na druk modeli o dużych rozmiarach i z powodzeniem wykorzystywana jest w przemyśle do produkcji zarówno modeli poglądowych jak i wytwarzania funkcjonalnych części o bardzo dużej wytrzymałości.