Prototypowanie

Proces tworzenia prototypów 3d

Prototypowanie to proces tworzenia  prototypów, będących protoplastą przyszłych gotowy produktów. Najczęściej wykorzystywanymi technologiami do tworzenia prototypów są metody wytwarzania przyrostowego, tzw. metody addytywne, gdzie zastosowane są drukarki 3D. Taki rodzaj tworzenia nazywany jest szybkim prototypowaniem (ang. Rapid Prototyping) i pozwala na urzeczywistnienie cyfrowych plików.

Powszechną technologią wykorzystywaną w procesie tworzenia modeli próbnych jest metoda nanoszenia ciekłego materiału (ang. FFF bądź FDM), gdzie materiał podgrzewany jest w głowicy roboczej i nanoszony warstwowo, budując tym samym model.

Technologia doskonale nadająca się do druku:

• obudów,
• prototypów części użytkowych,
• elementów konstrukcyjnych czy nawet do produkcji części użytkowych (małe i średnie serie). 

Ogromną zaletą omawianej technologii jest mnogość materiałów stosowanych do druku, co pozwala na uzyskanie prototypów bliźniaczych do gotowego wyrobu. 

Powszechna jest również technologia DLP, gdzie modele rzeczywiste budowane są poprzez kolejne utwardzanie warstw żywicy foto-utwardzalnej światłem emitowanym z rzutnika. Metoda ta pozwala na uzyskanie wydruków wysokiej jakości, o dokładności rzędu 20 μm. Dodatkowo możliwe jest stosowanie żywic imitujących wosk, dających się wytapiać  po wydruku w piecach hutniczych. Metoda ta stosowana jest głównie w jubilerstwie, gdzie model służy jako wsad wytapiany w formie gipsowej, po czym forma zalewana jest metalem.